De eerder beschreven busrit reed van Sokcho naar Gyeongju door een prachtig landschap. Ik wist bijna zeker dat dit een gewone bus was, omdat de buschauffeur ook gewoon gekleed was. Als het een intercity bus was geweest, dan was de chauffeur gekleed in 3delig grijs, witte handschoenen en pochet en mij met 3 buigingen begroet. Ondanks mijn onzekerheid over de tijd van aankomst in Po-Hang, heb ik heel erg genoten van het prachtige afwisselende landschap. Links van de weg was de kust, regelmatig vlak langs de zee en rechts heuvel- bergachtig gebied. Opvallend was dat naarmate wij zuidelijker kwamen de kersenbloesem verdween en toen de bomen door de zon werden beschenen, gaven zij een prachtige lichte lentegroene glans. Magnolia stond nog wel volop in bloei en er waren ook veel fruitbomen, maar ik zou niet weten welk fruit deze bomen zouden produceren. De fruitbomen hadden, strak gekortwiekt, witte, roze en roodachtige bloesem. In Po-hang overgestapt op bus naar Gyeongju, een rit van nog een uur en toen naar mijn veelbesproken guesthouse Polaris. Inderdaad, een roze kamer in een van hout opgetrokken huisje. Zie foto. De eigenaar kwam gelijk met een kaart van de omgeving en stippelde voor mij de mooiste plekken uit die ik de komende dagen kon gaan bezoeken. Eerst mij geïnstalleerd en naar kleine plattelandsstadje gegaan, 30 minuten met bus, om een hapje te eten. Voor ik instap let ik altijd goed op als ik opstap, nummer van de bus en hoe de halte er aan de overkant van de weg uitziet, voor als ik terugga. Goed de omgeving opnemen en zoeken naar markante herkenningspunten. Dit was echter overdag en toen ik terugreed in het donker zag de wereld er geheel anders uit. Gelukkig bracht de chauffeur uitkomst, ye Polaris en stopte bijna voor de deur. Zo kan het dus ook. Gyeongju was tot en met de 9^e eeuw de machtige, trotse hoofdstad van het Shilla koninkrijk en hier zijn nog veel restanten van terug te vinden. De volgende dag ben ik eerst naar de Bulguksa tempel gegaan en wederom genoten van alle moois dat er te vinden is. Ook hier weer veel Koreaanse toeristen en vooral heel veel schoolklassen, die onderricht krijgen in het culturele erfgoed van het land. Kunnen de scholen in Nederland nog een voorbeeld aan nemen. Als zo\'n klas mij passeert ben ik altijd mikpunt van belangstelling, hey, how are, 'hansom' man en dan giechelend hun weg vervolgen. Vanuit de tempel ben ik, redelijk stijl, omhoog gegaan en deze wandeling duurde 50 minuten. Er ging ook een bus, maar dan moest ik 45 minuten wachten en lopen in een prachtige natuur is vele malen aangenamer. Boven een granieten boeddha uit de Shilla Dynasty, helaas achter glas geplaatst, vanwege de kwetsbaarheid en de vele bezoekers. Voor boeddhisten is dit een bedevaartoord. Een strenge vrouw riep mij toe 'NO picture' en toen ik de blik in haar ogen zag, liet ik het ook wel uit mijn hoofd. Terug beneden, ook weer gelopen, een noodle soep gegeten en een pot groene thee gedronken. In het guesthouse mij opgefrist en toen naar het Tumili park met het nationale museum en de graven van de koninklijke familie en adel. Ik was hier al met de bus voorbij gekomen en moest toen erg lachen, ik dacht, dit moeten wel erg grote mollen zijn die zij hier in Korea hebben. Enorme grote ' molshopen' zag ik liggen. Dit bleken de graven te zijn. In Egypte werden piramiden gebouwd en hier werden de edelen en koninklijken in een graftombe gelegd, met ook veel attributen en daarover een berg aarde. Hoe hoger in aanzien, hoe hoger de berg. Zie foto\'s. Op de terugweg boodschappen gedaan en s\' avonds mijn eigen potje gekookt in mijn appartementje. Foto\'s gedownload, geselecteerd en daarna mijn roze mandje in. So far so good, morgen een lange bergwandeling maken naar de Mt. Namsan.