bertopreis5.reismee.nl

De spirituele stromen naar Nikko

Toen onze ogen langzaam het daglicht koesterde, hielden de zonnestralen zich nog schuil tussen de gebouwen in Shinjuku. Eerst nog ons ontbijtje klaargemaakt op de kamer, koffie, yoghurt, boterham met kaas en heerlijke verse sinaasappelsap. Rugzak gepakt en op weg naar station. Inmiddels hebben wij onze inburgeringscursus achter de rug en gaan met het grootste gemak mee in de Japanse stromen. De treinverbindingen kennen geen geheimen meer, al is het af en toe een speurtocht naar het perron en de genummerde plaats waar wij in mogen stappen. Eerst naar Tokyo centraal station en dan met de hogesnelheidstrein 'de shinkansen' richting Nikko. Het was zondag en het leek wel of iedereen vandaag de behoefte had om er eens op uit te gaan. Het snelheidsrecord, met de trein, is vandaag gebroken, de shinhansen ging met een snelheid van 320 kilometer per uur door het Japanse landschap. Het blijft bijzonder om de wereld aan je voorbij te zien flitsen. Als ik tegen Carla roep 'kijk' is het al voorbij en verleden tijd geworden. Het reizen met Carla gaat weer als vanouds, wij volgen elkaar in elke stroom waar wij op dat moment in bevinden. Vandaag dus de spirituele stroom. Nikko ( Nippon) is een belangrijk boeddhistische - shintoistisch centrum. De eerste tempel werd 1200 jaar geleden gesticht door de boeddhistische priester Shodo-shonin. Nikko betekent zonlicht in Japans en dat zonlicht heeft ons de hele dag begeleid. Wij waren niet de enige op weg naar het tempelcomplex van Nikko, wij maakten weer deel van een enorme stroom japanners die voor hun zondag een spirituele invulling zochten. In tegenstelling tot veel andere culturen en mensen, zijn de mensen hier heel rustig en voorkomend. Geen geduw, geschreeuw, geen geroep, maar vooral eerbied voor de ander en de natuur. De vriendelijkheid en gastvrijheid maken dat wij ons zelfs verlegen gaan voelen. Overal is men even vriendelijk en behulpzaam en dat ben ik in ons land niet meer gewend. Het feit dat er vriendelijk in trein en metro gevraagd wordt om niet mobiel te telefoneren wordt door iedereen gerespecteerd. Om bij het instappen wordt een keurige rij gevormd en wacht iedereen tot de andere passagiers zijn uitgestapt. Regels werken vaak beperkend, maar hier werken regels soms bevrijdend. In Nikko eerst gaan eten, er was een Indiaas restaurant en daar een heerlijke curry gegeten. Grappig dat wij gelijk in een andere sfeer kwamen, rommelig en de wc was inderdaad Indiaas. Wel leuk om gelijk het India Engels weer te horen en ook te spreken. In Japan spreken nog steeds heel weinig mensen Engels en dat maakt het reizen ook wel bijzonder. Opvallend verschil met Korea is dat daar meer mensen Engels spraken dan hier in Japan. Een ander groot verschil is dat in Korea op iedere hoek van de straat, in winkels en restaurants met credit card betaald kon worden. Zelfs Maestro was geen probleem. In Japan is dat een groot probleem, nergens kan gepind worden met Maestro, is geblokkeerd, met credit card lukt het alleen op een postkantoor. Het doet mij erg denken aan de tijd dat ik nog met traveller cheques op reis was en met grote moeite deze ingewisseld kreeg. De reden van dit beleid is voor mij een groot raadsel, zeker als ik dit in relatie tot alle andere technologische ontwikkelingen van Japan zie. Dit speelde op onze spirituele tocht echter geen rol. Met overgave hebben wij de vele shrines bezocht en waren opnieuw getuige van een shinto huwelijk. Ik ben nog steeds onder de indruk van de schoonheid van deze tempels. Bouw en kleurstelling gaat van sober eenvoudig naar uitbundig complex. De schoonheid zit vaak in details en daar sta ik van te genieten. Aandacht voor detail komt ook terug in het eten, werkelijk de meest prachtige composities weten zij op een bord te creëren. Uiteraard zie ik dat ook terug in de kleding van de jonge meiden, ook zij weten een ware compositie te maken in hun kleding, het klopt tot de sokjes die zij dragen. Nikko ligt in een prachtige natuurlijke omgeving en er was nog sneeuw op de omliggende bergen te zien. De lente is bezig zich uitbundig naar buiten te presenteren, de prachtige kleurschakeringen van het jonge lentegroen maakt mij heel blij en samen met Carla dartelen wij door de natuur. Opvallend zijn de sequoia , de grote, hoge rechte en zeer oude bomen. De overgang van Nikko naar Tokyo is de overgang van sereniteit naar uitbundigheid. Zodra wij de trein uitstappen komen wij terecht in een zee van neonverlichting, Las Vegas is een slap aftreksel met de enorme straten vol met neon reclames. Overdag is de structuur van gebouwen vaak niet te zien omdat deze overdekt zijn met reclames. S\' avonds is duidelijk waar dat tot dient. Met open mond sta ik soms te kijken naar die enorme zee van gekleurd licht, die mensen moet stimuleren tot meer van hetzelfde te kopen. Dan is Rutte toch heel bescheiden door op TV op te roepen om meer te besteden!!. Trouwens, in Japan staat de aanstaande troonwisseling in grote belangstelling. Op de TV zijn regelmatig documentaires over het leven van de koninklijke families, zowel die van Japan als van Nederland. Straks wordt het hier ook nog live uitgezonden. Op het station van Tokyo eerst nog kaartjes gekocht voor de Shinkansen van morgen, wij gaan dan naar Hakone en hopen de mount Fuji te kunnen zien. Daarover een volgende keer, so far so good. Het is genieten hier in Japan !!!

p.s. er is een foto serie toegevoegd Tokyo de stad, hier spreken alleen de beelden. Frans, het veldonderzoek is nog volop aan de gang.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!