Ik keek haar aan, zij deed langzaam haar hand voor de mond waarachter een lach zich verborgen hield. Haar ogen twinkelden en in het voorbijgaan was haar giechelende lach duidelijk hoorbaar. Een lach achter de hand houden is nieuw voor mij, in Japan is de lach vaak achter de hand en is een specialiteit van de vrouw. De giechelende lach is meestal hoorbaar als vriendinnen met elkaar zijn en hun laatste nieuwtjes met elkaar delen. Bescheidenheid zonder onderdanigheid, , hulpvaardig zonder betutteling, waardigheid zonder arrogantie en betrokkenheid zonder bemoeizucht zijn wel typische kenmerken voor de Japanse mensen. Er is één groot nadeel in Japan, het zijn er zoveel; het weekend is het hier altijd Koninginnedag, ik blijf deze naam koesteren, omdat heel veel mensen dan ook naar alle bezienswaardigheden gaan, die ik ook graag wil zien. Het zijn wel veel mensen, maar zij blijven altijd zo rustig en beheerst en dat maakt de sfeer minder hectisch en zeker niet rumoerig. Het filosofenlaantje is een wandelpad langs water en loopt van de Ginkaku-ji tempel naar de Nanzen-ji tempel in Kyoto. Een prachtige wandeling en de tuinen van beide tempels zijn zeer speciaal. Vooral de tuinen met grint of zand, die zorgvuldig van reliëfs zijn voorzien en daar liggen dan een aantal rotsen in. Hier zijn lange banken geplaatst en daar zitten veel mensen meditatief naar deze tuin te kijken. Ik zal een aantal foto\'s van deze tuinen plaatsen. Ook de tempels zelf zijn van bijzondere schoonheid, een gouden en een zilveren tempel, hoewel de laatste niet van zilver kon worden voorzien, omdat de Oninoorlog was uitgebroken. De naam filosofenlaantje is te danken aan een filosoof, die iedere dag dit traject liep om in goede conditie te blijven en daarom filosofenlaantje is gaan heten. Het is een prachtige wandeling langs water, lentegroene bomen aan weerskanten en veel bloemen. Aan het eind van de wandeling verheugden wij ons op een heerlijke lunch en gingen een klein eettentje binnen. Uitsluitend Japanse kaart met plaatjes en dan wordt de keuze door het beeld bepaald. Eén gerecht zag er heerlijk uit, roomblanke mie, ei en schaaltje met heel fijn gesneden groente. Het bleek een koude lunch te zijn, tja dat zie je niet op een plaatje. Het smaakte prima, de mie met stokjes dopen in een heerlijke soj(a) en dan naar binnen slurpen. Later nog naar een oud aquaduct gaan kijken, wat in constructie een kopie is van het Romeinse watermanagement. Hier stonden veel stelletjes en vriendengroepen elkaar te fotograferen. Ik zag een jongen foto\'s maken van een vriendengroepje in traditionele kleding. Zal ik de foto maken ? , vroeg ik hem. Hij keek naar zijn camera ( EOS Canon ) en toen naar mijn toestel ( Nikon) en besloot dat het goed was. Ik maakte een paar mooie foto\'s en toen deze aan de vrienden werd getoond kwam een luis applaus en hoog gegil van de dames in het gezelschap. Kirrend riepen zij 'Mr Nikon' en dit werd regelmatig herhaald. Toen wij ze later weer tegenkwamen begon van verre al de kreet, met vervolgens een luid gegiechel, de mannen maakte steeds een korte buiging ondersteund met een kort 'tankyou'. De volgende dag naar Nara gegaan, een uur met de trein vanaf Kyoto. De imposante bergen Wakakusa en Kasuga vormen een prachtig achtergrond decor voor de tempelcomplex Todai-ji in deze plaats. Hier is de grote Boeddha Vairocana te bewonderen. De bronzen gezeten boeddha is 16.5 meter hoog en is de grootste bronzen boeddha ter wereld. Helaas was fotograferen verboden en in deze sfeer wil ik niet stiekem foto\'s maken. Toen wij, in gedachten nagenietend, door de tuinen naar de uitgang liepen, zagen wij dat er voorbereidingen werden voor een officiële viering. Er waren veel kinderen bij betrokken en Carla vond het op een eerste communie lijken. Omdat Japan gekenmerkt wordt door twee grote geloofsrichtingen, het shintoïsme en boeddhisme, zijn er twee keer zoveel festivals als in andere landen. Een jaar is een bontgekleurde opeenvolging van officiële vieringen, historische herdenkingen, gewijde rites en overige festiviteiten. Altijd wel een feestje !! Wat het ook precies was, het maakte op ons heel veel indruk, prachtige stoet van mannen en vrouwen in prachtige kleding en er werden twee gouden kistjes meegedragen die met veel ceremonieel en eentonige gefluit van bijzondere instrumenten, de tempel werden binnengedragen. Dit was weer zo\'n pareltje van een moment en daar hebben wij heel lang van kunnen nagenieten. Wij hebben het ritme van reizen ook weer helemaal te pakken en willen nog maanden verder reizen. Het is 'het grote genieten', mensen en de culturen van Zuid Korea en Japan hebben betekenis gekregen en ik voel mij verbonden met beide landen. Dat reizen niet zozeer een kwestie van bestemming is, maar van instelling heeft zich ook deze reis wel weer bewezen. De indrukwekkendste ervaringen van deze reis gaan over de vele ontmoeting met mensen die een totaal andere leefwijze hebben en een cultuur die soms moeilijk te doorgronden is. Reizen moet voor mij uitdagend en prikkelend zijn, ik kan uit de grond van mijn hart bevestigen dat deze reis in alle opzichten aan deze criteria tegemoet komt. Morgen gaan wij naar Hiroshima, een bijzondere plek omdat, mede omdat wij daar op 5 mei zullen zijn. So far so good.