Langzaam werd ik mij bewust van de geluiden die mij uit mijn dromen haalde. Ik dacht eerst aan de eksters die mij wel vaker een ochtend aubade brengen met hun kwetterende geluid. Toen ik naar het balkon liep zag ik dat er 10 bussen met Koreanen waren aangekomen voor een bezoek aan het park. Vrolijk kwetterend kwamen zij de bus uit en het geluid vulde de hele vallei. Ik riep heel hard ssssssst, deze grap maak ik wel vaker, tot mijn grote verbazing zag ik dat zeker 20 vrouwen 'solly' riepen en tegelijkertijd een buiging voor mij maakten. Het was weer stil!!!! Tja, soms hebben grappen een onverwachte uitwerking. Ik kon zelf wel om mijn grap lachen, het klinkt misschien vreemd maar ik heb wel vaker lol mezelf. Carpe diem, dacht ik en na mijn eigen gemaakte ontbijt ging ik op pad. Eerst weer bij de tempel langs om mijn dag te beginnen, 15 minuten op kussentje gezeten voor boeddha en toen weer verder. Ik wilde de bergen in en toen ik eenmaal op het ' bergpad' kwam liep ik gelijk in een colonne Koreanen. Even had ik het gevoel dat heel Korea naar Seoraksan was afgereisd om te gaan lopen. Ik weet niet wat zij zich voorstellen, maar voor een wandeling van 1 tot 2 uur hebben zij zich aangekleed alsof zij de Himalaya gaan beklimmen. Ik dacht ook nog te zien dat iemand een de defibrillator koffer had meegenomen. Het 'bergpad' blijkt gewoon een geasfalteerd pad te zijn. Na 10 minuten had ik het wel gezien, ik zag een ander pad vol met rotsen en ben daar toen gaan lopen, niemand te zien!! Mijn voeten protesteerden, ik had tenen die enigszins blauw waren vanwege te klein schoeisel, met dank aan de podotherapeut die mij prachtige nieuwe zootjes had aangemeten. Ik ben s\'middags nieuw schoeisel gaan kopen (foto voorCarla komt nog ) in Sokcho. Op weg naar deze stad werd ik zo blij van de kersenbloesem. Er is een weg van zeker 9 kilometer met aan weerkanten de bomen met bloesem. In sokch het volgende avontuur, schoenen kopen. Veel 'annyeong haseyo' ofwel how are you en ik ne, jo- ayo ofwel I am fine , thank you, tja zo kom ik de lente wel door. Uiteindelijk mijn K2\'s gevonden, geen ski\'s maar schoenen. Maat 44.5, terwijl ik 42/43 heb, maar deze passen perfect met het inlegzooltje. Ieder nadeel heeft zijn voordeel en dus even zwerven door Sokcho. Een ondefinieerbare stad, de haven vond ik wel aantrekkelijk, het rook nog naar touw, teer en vooral vis. Terug in het hotel werd ik verrast door dezelfde groep als vanochtend, zij bleken intrek te hebben genomen in het hotel. Volgens mij was het de KVVH. Zij hadden veel lol met elkaar, af en toe brak er gezang uit, wat mooi klonk. Ik moet wel mijn neiging onderdrukken en niet steeds ssssst te roepen. Ik ben vannacht in ieder geval niet de enige gast. Met de nachtwaker afgesproken dat hij mij een wake up call geeft en met driemaal gamsa hamnida ofwel thank you en een kleine buiging ging ik naar mij kamertje. Na dit verhaal kruip ik in mijn mandje, morgen vroeg op om naar Gyeongju te gaan. Daarover later. So far so good. Nog even een vraag; zijn eksters trekvolgels ??? Zij zijn hier in grote getale aanwezig en hoe komen zij dan bij ons of hoe komen zij van daar naar hier.