Opwindend, chaotisch, maar vooral intrigerend, dat is Tokyo. Het is een stad die ik nergens mee kan vergelijken. Volgens mij duurt het weken voordat je deze stad een beetje eigen hebt gemaakt. De enorme stromen mensen, verkeer en openbaar vervoer, die zich uit een kluwen bevrijden om ieder zijn eigen weg te gaan. Het lijkt nog het meeste op mierenstromen, als je er oppervlakkig naar kijkt is het een grote wirwar van heen en weer rennende mieren. Dichterbij zie je echter dat er structuur en ordening is. Dit beeld zie ik terug in Tokyo, vooral als twee miljoen mensen zich van A naar B verplaatsen. Iedereen gaat langs elkaar heen en zonder onderlinge botsingen gaat ieder zijn eigen richting uit. De enorme aantallen treinen en bussen zijn ook in eerste instantie moeilijk te doorgronden, omdat alles boven, onder en langs elkaar heen gaat. Inmiddels zijn wij zelf onderdeel van deze stromen en vinden steeds makkelijker onze weg en bestemming. Vandaag gingen wij naar Asakusa, een district in het oosten van Tokyo en dat betekent een uur met trein. In dat uur rijdt je, met hoge snelheid, tussen de huizen door. Op het station van Asakusa ontstond nog enige verwarring. Carla en ik gingen naar 'restroom' ofwel toilet en toen ik uit het toilet liep, was ik zo in gedachten dat ik het station inliep. Ineens realiseerde ik mij dat ik 'samen' aan het reizen was en ben terug gelopen om Carla te vinden. Uiteraard leverde dit grote hilariteit bij ons beiden op. In Asakusa zijn wij naar de de Senso-ji tempel gegaan en daarna naar de Asakunsjinja Shrine. Daar was net een traditionele Japanse trouwerij aan de gang. Het bruidspaar in traditionele kleding en met heel veel Shinto ceremonieel werd het huwelijk voltrokken. Wij hebben een half uur gewacht om het bruidspaar naar buiten te zien komen. Dat gebeurde onder luid applaus van alle passanten en was een indrukwekkend gezicht. Het was weekend en dan gaan heel veel Japanners deze tempel en shrine bezoeken. Ik krijg het gevoel van winkelen op zaterdagmiddag in de Kalverstraat. Wat een intrigerende drukte. Wij kijken onze ogen uit, mensen gekleed in traditionele kledij en dan weer jonge meiden die met veel kant en korte rokken uitdagend naar de eveneens 'hip' geklede jongens lopen te lonken. Japan is modieus , chique en duidelijk gericht op uiterlijk en vormgeving. Dat is niet alleen in kleding en haardracht te vinden, maar ook in eten en andere delicatessen. Koek en snoep is een lust voor het oog, alles is prachtig vormgegeven en zijn soms ware kunstwerken. Ik wist dat het eten er zo uit kon zien, maar eigenlijk is alles met zorg vormgegeven. Bij de tempel verdwijnt het uiterlijk naar het innerlijk, met vol overgave wordt aandacht geschonken aan hun Boeddha en dit gaat gepaard met veel buidingen en handgeklap. Na uren rondgezworven te hebben, zochten wij de rust van de rivier op. Ineens zagen wij dat ook in Tokyo vervoer over de rivier, de Sumida, mogelijk was. Kaartjes gekocht en ons in de zon op het achterdek geïnstalleerd. Heerlijk, de wind en de geur van de brak water en de zon op ons gezicht. Het is bijzonder om Tokyo vanaf de rivier aan je voorbij te zien glijden, ook hier veel hoge gebouwen en vaak van prachtige architectuur. Haha, als je in Tokyo bent geweest heb je gelijk veel hoogtepunten van wereldsteden gezien. In Tokyo zie je een station gebaseerd op het ontwerp van centraal station Amsterdam, een Eifeltoren, een Erasmusbrug en ook het Vrijheidsbeeld, dat aan de rivier staat te pronken met op de achtergrond de 'rainbow' bridge. Niet in miniatuur, maar op ware grote!!! Eenmaal weer aan land gingen wij gelijk de lucht in met de skytrain, die rijdt op magnetische velden en wordt bestuurd door iemand ver weg achter een computer met een joystick. Een geweldige ervaring, vooral als je voorin deze trein staat. De rit ging naar een vermaak- en winkelcentrum in wederom prachtige gebouwen. Wij zijn langs de rivier gelopen en kwamen voorbij het enige strand van Tokyo. Strand is teveel gezegd, het is een heel smalle bruingele zandstrook, die zomers wel veel publiek trekt. Tijdens de wandeling riep Carla ineens 'kijk een konijn', geintje dacht ik nog, maar inderdaad daar was een konijn aan een riem met een Burberry doekje om. De man zat op een bankje en liet zijn konijn uit. Dit vonden wij wel heel bizar, inmiddels waren we al verschillende dieren in diverse outfits al tegen gekomen, maar deze spande de kroon. Veel honden worden b.v. uitgelaten in een kinderwagen ( een speciale hondenwagen, die lijkt op een kinderwagen) en of dit de vraag van Frans beantwoord weet ik niet. De honden hebben hier echt kleding aan, een spencer pakje, een Ralph Lauren of chanel outfit en toen het regende zag ik een vrouw die haar hond een regenpakje had aangetrokken. Honden worden hier dus wel als huisdier gehouden, maar bij de wijze waarop zij met deze honden omgaan is de vraag gerechtvaardigd of de Japanners wel de juiste klier hebben die nodig is om honden de baas te kunnen vinden. Wij lopen met grote ogen van verbazing naar deze taferelen te kijken. Gierend van de lach lopen wij verder, tot wij weer een in een nieuwe verbazingwekkende situatie terecht komen. Onze eerste indruk van gesloten mensen, blijkt een vooroordeel. Japanners zijn heel vriendelijk, zorgzaam en behulpzaam. Zij hebben onderling veel respect voor elkaar en wij zien veel lachende mensen, die veel plezier met elkaar hebben. Het kan zijn omdat het weekend is maar de mensen zij heel ontspannen op straat en genieten ook van de zon en van elkaar. Bekaf, maar zeer voldaan zijn wij weer met de trein terug naar hotel gegaan, eerst nog een hapje eten bij de buren en daarna dromenland opgezocht, Morgen 06.30 op om naar Nikko te gaan, twee uur rijden vanaf Tokyo, maar daarover een volgende keer. So far so good.